Hy hat it bern op ‘e namme

Volgens de wet is in beginsel de moeder van een kind: de vrouw uit wie het kind geboren wordt. De vader van een kind is: de man die getrouwd of als partner geregistreerd is met deze vrouw.

Woon je echter ongehuwd samen en krijg je een kindje, dan heeft dit kindje volgens de wet dus altijd een moeder, maar niet automatisch een (wettelijke) vader. De vader moet daarvoor het kindje nog erkennen bij de gemeente. De toestemming van de moeder is daarvoor ook nodig en bij de erkenning kan de achternaam gekozen worden. Meestal nog steeds de naam van de vader, hy hat it bern op’e namme.

Veel ouders denken dan dat ze daarmee de zaken voldoende hebben geregeld. Wat daarbij echter nog al eens over het hoofd werd gezien, was het ouderlijk gezag. Voor ongehuwde ouders, gold namelijk dat alleen de moeder het ouderlijk gezag had, ook al was het kindje erkend door de vader. Alleen met een verzoek aan de rechter om gezamenlijk het gezag te krijgen, was het voor de vader mogelijk om ook het gezag te kunnen uitoefenen.

Sinds 1 januari is dat in de wet aangepast. Door de erkenning krijgen samenwonende ouders nu automatisch gezamenlijk het gezag, tenzij ze juist bij de rechter aangeven dat niet te wensen.

Dit geldt echter alleen voor de kinderen die geboren zijn op of na 1 januari 2023.

Voor alle kinderen die voor die datum geboren zijn, blijft de oude regeling van toepassing en zullen de ouders het gezamenlijke gezag samen moeten aanvragen bij de Rechtbank.

Dit is uiteraard voor een vader enorm belangrijk, wil hij ook beslissingen voor zijn kinderen kunnen nemen, zaken regelen en dergelijk, dan moet hij wel het gezag hebben. Bij een echtscheiding wordt een vader soms ineens onaangenaam verrast door zijn beperkte positie. En als de moeder overlijdt, dan moet de vader dan nog proberen bij de rechter het gezag over de achtergebleven kinderen te krijgen. Op ‘e namme is niet genoeg.